1. Definitie geluidabsorptiecoëfficiënt

Bij weerkaatsing van een geluidgolf op de begrenzingen van een ruimte kan de geluidgolf energie verliezen door demping bij de weerkaatsing. De energie van het trillende luchtdeeltje wordt omgezet in warmte door wrijving in het (absorptie-) materiaal.
De geluidabsorptiecoëfficiënt is de verhouding van de geluidintensiteit die door absorptie of transmissie het lokaal verlaat tot de geluidintensiteit die op de constructie invalt. Onderstaande figuur illustreert de energiestromen bij een wand:

I_i = intensiteit van de invallende golf

I_r = intensiteit van de gereflecteerde golf

I_d = intensiteit van de doorgelaten golf (transmissie)

I_a = intensiteit van de geabsorbeerde golf

De geluidabsorptiecoëfficiënt ziet er dus uit als volgt: $\alpha=\frac{I_a+I_d}{I_i}$
I_d is in vele gevallen verwaarloosbaar ten opzichte van I_a: $\alpha=\frac{I_a}{I_i}$

a is dimensieloos, hoek- en frequentieafhankelijk. Ze heeft in principe een waarde tussen 0 en 1.

2. Definitie geluidabsorptie

De geluidabsorptie van een begrenzingsoppervlak met oppervlakte S_i is gelijk aan S_ia_i [m²]. De totale absorptie van de begrenzingsoppervlakken van een ruimte is:

$A=\sum\alpha_i S_i\ \ [m^2]$

Omdat men aan een raam een a-waarde gelijk aan 1 kan toekennen, wordt als eenheid van de geluidabsorptie soms ook gesproken van m² O.R., d.i. m² open raam equivalent.

De totale absorptie is bepalend voor de nagalmtijd (zie ook formule van Sabine).

3. Richtwaarden absorptiecoëfficiënten

1. Definitie geluidabsorptiecoëfficiënt

2. Definitie geluidabsorptie

3. Richtwaarden absorptiecoëfficiënten

4. Oefening