Geluidvermogen

Het geluidvermogen (of bronvermogen), afgeleverd door een geluidbron, is :

$W=\int_{S}\,\mathbf{I}\,.\,\mathbf{dS}\qquad\mbox{(uitgedrukt in [W])}$

waar I de vectoriële geluidintensiteit is, uitgedrukt in [W/m²], over het elementair oppervlak dS . Indien I de grootte van de component van I is, loodrecht op het elementair oppervlak, geldt :

$W=\int_{S}\,I\,dS$

Indien I in alle richtingen constant is (niet-directieve geluidbron) geldt : W = I S .

Het geluidvermogenniveau wordt als volgt gedefiniëerd (norm : ISO 131-1979) :

$L_W=10\,\log\frac{W}{W_0}\,\mathrm{dB}\qquad\mathrm{(re}\;W_0=10^{-12}\,\mathrm{W)}$

$W_0=I_0\,S_0=10^{-12}\,\mathrm{W/m^2}\,.\,1\,\mathrm{m^2}=10^{-12}\,\mathrm{W}$

Een geluidbron wordt gekenmerkt door zijn geluidvermogen W . Een waarnemingspunt op afstand r van de geluidbron gelegen, wordt gekenmerkt door de geluiddruk p of geluidintensiteit I die er heersen. Je moet goed opletten voor misverstanden, aangezien alle in dB worden uitgedrukt.

auteur : Guy Bladt

not reviewed

gewijzigd op 21/03/00