Luchtgeluidisolatie

Met luchtgeluid bedoelen we geluidgolven opgewekt door één of andere geluidbron in de beschouwde ruimte die de omringende lucht in trilling brengt. Er bestaat geen rechtstreeks contact tussen de geluidbron en de scheidende muren. Luchtgeluidisolatie is dus de geluidisolatie t.o.v. excitatie van scheidende wanden door geluidgolven, waarbij er geen mechanische excitatie van de wanden optreedt. Een radio of tv-toestel, gesprekken,.. zijn daarom bronnen van luchtgeluid. Voetstappen, dichtslaande deuren, schuivende stoelen, stromend water in de leidingen zijn bronnen van contactgeluid.

De overdracht van luchtgeluid van de ene ruimte naar de andere is te dus te beschrijven als: bron - lucht - constructie - lucht..

De luchtgeluidisolatie R wordt bepaald uitgaande van de transmissiecoëfficiënt t van een scheidingswand. De transmissiecoëfficiënt t is gelijk aan de verhouding van het geluidvermogen dat door een constructie wordt doorgelaten naar het ontvanglokaal (W_d) tot het geluidvermogen dat aan de zendzijde op de constructie invalt (W_i).

$\tau\ =\ \frac{W_d}{W_i}$

De geluidisolatie is dan gelijk aan:

$R\ =\ 10\ \log\frac{1}{\tau}$

R is hoek- en frequentie-afhankelijk en is een eigenschap van de wand.