De eenvoudigste vorm van frequentie-maskering betreft
het maskeren van één zuivere toon door een andere.
In dat geval kunnen we frequentie-maskering het best omschrijven als het
verschuiven naar boven van de hoorbaarheidsgrens van de zuivere toon met de
kleinere luidheid
(de gemaskeerde zuivere toon) door de zuivere toon met de grotere luidheid (de maskerende
zuivere toon).
Die verschuiving is afhankelijk van :
de luidheid van de maskerende zuivere toon : als die luidheid toeneemt, vergroot de
frequentie-maskering en vergroot tevens het bereik van frequenties die gemaskeerd worden
de frequentie van beide tonen : als beide frequenties dichter bij elkaar liggen,
vergroot de frequentie-maskering
Frequentie-maskering treedt ook op in andere vormen. Zo maskeren
smalbandgeluid, breedbandgeluid en complexe geluiden elk op hun wijze andere geluiden.
Witte ruis maskeert zuivere tonen met alle frequenties.
