|
Definitie : de directiviteit van een geluidbron in het
vrije, verre geluidveld wordt weergegeven door de directiviteitsfactor Q
, welke dimensieloos is en bepaald wordt in een gegeven richting q
:
Nu meten we doorgaans gemakkelijker de geluiddruk dan de geluidintensiteit. Vermits I
evenredig is met peff2 , vormen we bovenstaande formule als
volgt om :
Hieruit volgt :
})
Definitie : de directiviteitsindex DI in de
richting q is als volgt gedefiniëerd :
![DI=10\,\log{Q}=L_{p_{\theta}}-L_{p_m}\qquad\mbox{(uitgedrukt in [dB])} DI=10\,\log{Q}=L_{p_{\theta}}-L_{p_m}\qquad\mbox{(uitgedrukt in [dB])}](http://educinno.intec.ugent.be/latex/DI=10%5C,%5Clog{Q}=L_{p_{%5Ctheta}}-L_{p_m}%5Cqquad%5Cmbox{(uitgedrukt%20in[dB])})
waarin
 | Lpq het geluiddrukniveau is
volgens richting q en op afstand r van de geluidbron
met geluidvermogen W |
 | Lpm het geluiddrukniveau is op dezelfde afstand r
van een niet-directieve geluidbron met hetzelfde geluidvermogen W (ruimtelijk
gemiddelde effectieve geluiddrukniveau). Lpm wordt
op de volgende wijze bepaald : |
- n microfoons meten de geluiddrukniveaus Lpi
(voor de i-de microfoon, i = 1, 2, ..., n)
-

-

-

De directiviteitsfactor Q en de directiviteitsindex DI zijn bijgevolg
te berekenen aan de hand van de gemakkelijk meetbare grootheden Lpq en Lpi . |
|
 |
Een internationale norm ter zake bestaat (norm : ISO 3745-1977). |
|
|
|
|
© WERK, Vrije Universiteit Brussel |
|