Geluidintensiteitsniveau

Home ]

Meer info  

Het geluidintensiteitsniveau wordt als volgt gedefiniëerd (norm : ISO 131-1979) :

L_I=10\,\log\frac{I}{I_0}\,\mathrm{dB}\qquad\mathrm{(re}\;I_0=10^{-12}\,\mathrm{W/m^2)}

Bijzonder geval :

Voor een vlakke lopende geluidgolf bepalen we nu het geluidintensiteitsniveau doorheen een vlak loodrecht op de voortplantingsrichting :

L_I=10\,\log\frac{I}{I_0}=10\,\log\frac{p_{eff}^2}{{\rho}c\,I_0}=10\,\log\frac{p_{eff}^2}{p_0^2}+10\,\log\frac{p_0^2}{{\rho}c\,I_0}

Met de referentie geluiddruk p0 = 20.10-6 Pa , en met de referentie geluidintensiteit I0 = 10-12 W/m2 , bekomen we :

L_I=L_p+10\,\log\frac{400}{{\rho}c}

Voor normale atmosferische omstandigheden (luchtdruk = 105 Pa , temperatuur = 20 °C) bekomen we :

10\,\log\frac{400}{{\rho}c}=-0.13\,\mathrm{dB}\qquad\mathrm{(verwaarloosbaar)}

Dus besluiten we hieruit dat voor de meeste geluidmetingen in lucht bij ongeveer normale atmosferische omstandigheden, en voor een vlakke lopende geluidgolf (vrij geluidveld, dus zonder reflecties), geldt :

L_I\approx{L_p}

Dat resultaat heeft een practisch belang : de geluiddruk is immers gemakkelijker te meten dan de geluidintensiteit. In gesloten akoestisch harde ruimten, waar wel reflecties optreden, is voorgaande formule niet geldig.

 

© WERK, Vrije Universiteit Brussel
 

Vorige Home Volgende

logo_vub.gif (4569 bytes) auteur : Guy Bladt not reviewed gewijzigd op 21/03/00